1. در تو، خداوندا، پناه جُستهام،مگذار هرگز سرافکنده شوم؛در عدل خویش مرا خلاصی ده.
2. چون بدکاران بر من هجوم آورند تا گوشت تنم را بخورند،چون خصمان و دشمنانم بر من بتازند،آنانند که میلغزند و میافتند.
3. آری، کسی که برای تو انتظار بکشدهرگز سرافکنده نخواهد شد؛کسانی سرافکنده خواهند شدکه بیسبب خیانت میورزند.