4. سخنانت لغزندگان را استوار داشته است،و زانوان لرزان را نیرو بخشیده‌ای.
10. غرش شیر و نعرۀ شیر ژیان،و دندانهای شیران جوان شکسته است.
6. آیا اطمینان تو نباید بر خداترسی‌ات باشد،و امید تو بر بی‌عیبیِ رفتارت؟
3. هان تو خود بسیاری را پند داده‌ای،و دستان ضعیف را تقویت کرده‌ای.
24. زیرا که نانِ من آه کشیدن است،و نالۀ من چون آبْ ریخته می‌شود.
