غزلی که شب و صبح میشد

از درون غزل صبح میزد

درون شعری باران شب میزد

باز سطر سطر شعرم هوای پائیز داشت

برگ ریزان شعری که بهار را خط میزد

باز قصه های صبح میشد

شب با ماه و ستاره سرد میشد

شب از درون شعر تابیدن شد

قرص ماه نبود خورشید شعر میشد

طلوع از شعر باران میشد

رنگین کمان شعری که باز شعر میشد

حسام الدین شفیعیان