فانوس-75

روح سخاوتمند.فکر سخاوتمند.دانایی  در تعلیمات دانایی در تعلیمات خوب. فکر بسیط فکر باز و درست.روح سخاوتمند+فکر سخاوتمند+تعلیمات خوب+

حسادت آفت هست آفت مزرعه را کخ زده میکند.دروی آفت ها. کاشت محصول خوب سخاوت لذت از خوبی دیگران+کاشت خوب این دیگر فرضیه نیست باز شدن آن اول در بدن شما ارامش میاورد خشم آفت هست خشم آفت زدن هست خشم حسادت میاورد خشم حسادت را قبل آن رویش میدهد.زور مغزی یعنی زورمند شدن مغز هست انسان زورمند مغزی جسمش هم توانمند کند از نظر فیزیکی هر چیزی در راه درستی منش پهلوانی خواهد بود منش پهلوانی را آموختن خود طریق های مختلف دارد.من بد جایش را به من در دیگری ما شدن میدهد من را رد و ما شدن را خواهانست زیرا جامعه جهانی را با وسعت فکر گسترده اش مینگرد که همه آن برای هم زنجیره هستند.و تمام آن رضایت خداوند هست.

فانوس-74

روح خسیس چه میکند روح خسیس زخم زننده هست روح خسیس آزار دهنده هست و بد خواه و از اینکه برتری جو هست بد خواه میشود برتری جویی آفت هست من برتر من برترین ما برترین اما روح سخاوتمند من و ما را جمع در قلب ها میکند و قلبها را جمع در حاصل کارهایی که انجام میشود. در زمین آسمان آن روح از شما لازم نیست تشکر کند بلکه لازمه آن اینست که آنجا خوشنودی او خوشنودی شما هست. و در زمین خشنودی دیگران. زنجیره خوبی یعنی حق و حقیقت اگر این حق حقیقت خوب باشد شما در دیگری جای خشم محبت را کاشتید اول خانواده آن شخص رفتار بیرونی جامعه و بعد همه آن محبت شود اول بذر خانواده روشن و بعد ماحصل بیرونی و بشریت. خشم آفت هست کنترل خشم هنر هست معنویت را جاری ساختن و حسد را دور ریختن آرامش روحی هست.در دور ریختن بدی ها.

فانوس-73

پس نباید اجازه به ذهن داد که در آن تاریکی آید زیرا تاریکی اول قلاب میندازد بعد قلابش  گرفت روح را صدمه میزند و صدمه را تاریکی میزند اما فکر روشن فکریست که در آن روشنی را قلاب ذهن میکند بعد اصول ساختار درست را پر میکند بعد عملکرد و کم کم آفت های بد زدوده میشوند.خشم حسادت حسد و غرور تکبر آفت ها درو میشوند مزرعه اماده کشت خوب هست جای خشم محبت پر میشود جای حسد بزرگی روح در خیریت دیگران و جای بد خواستن سلامتی را برای هم خواستن اگر اینها شد مزرعه کمال انسانی مزرعه بعد آن هم برداشت کاشت درست در خود و دیگران بدون گفتار هم میشود زیرا رفتار درست الگوی درست خواهد بود.

فانوس-72

سر فصل هر حالتی اینست شما به دنبال آب میگردید اما تشنه آب نیستید .آب را پیدا میکنید اما از آن نمینوشید چرا؟ دنبال اب گشتن راهیست برای پیدا کردن آن اما اگر تشنگی نباشد آب فقط مخزنی برای رفع انست اما رفع کدام تشنگی تشنگی اگر نباشد دنبال آب گشتن صرفان  برای چیست؟ یا اصلان دنبال آب نمیگردند و فضای محیط آن را دوست دارند اما آب میشود زیبایی آن.اما تشنه حقیقت با سر مشق هایی دنبال اب میگردد و تشنه هست سیراب از بیشتر دانستن میشود اما انیکه گلالوده میکند آب را شک و تردید هست. شک در اینکه آب سر چشمه گلالود باشد نوشیدن آن را میرباید.تشنگی و تحصیل علم از راه آن علمی که معنوی باشد یا علمی که دست یافتنی باشد با علمی که میشود رسید اما آنچه دریافت میشود و دریافته میشود میتواند تشنگی را بر طرف کند اما تشنه حقیقت یک قدم آید صد قدم به دنبال آن میرود. پس تشنگی اگر نباشد محیط اطرف آب درختان و طبیعت میشود ماندن در یک مکان برای لذت از آب و طبیعت. 

فانوس-71

کسی که استقلال دارد  و صاحب فکر و عقیده و استدلالو  اندیشه و تمیز دادن میشود کسی هست که از آنچه پر در معنویت میشود با نه تنها حس بلکه با پر شدن میفهمد این مرحله در ستون ایمانی  هر کسی که بتواند پایه های آن را محکم بالا ببرد نمیریزد بلکه افزان در درخت دانش درون و پر شدن در درون و اندیشیدن در مسائل میشود. کسی که هنوز پایه ایمانیش در حال قوام و بستگی در بالا رفتن هست  باید برای کسب استقلال فکری و درون پر شدن خود بکوشد کوشش معنوی با کوشش علمی فرق دارد کوشش معنوی اتصالیست کوشش علمی شامل بخش های مختلف میشود که دانش افروزی هست در معنویت هم هست. اما آنکه در علم هم خاصیت معنویتی خود را درون دهد برون آن برای حاصل آن میکوشد. پس شکل قیافه شما  مثال موهایتان را بزنید  و شکلتان را تغییر دهید مثالست یعنی انسانی تغییر میکند اما درون او نه. زیبایی میریزد اما  معنویت تنها با خارج کردن روشنایی هست که میریزد. پس پایه ایمانی قوی در رشد هست که قوام پیدا میکند چهره شما یا مغز شما آن هم عوض میشود اما اگر بتوانید راه درست را پیدا کنید و ایمانتان در راه درست شکل گیرد به یک سمت قله میروید اما با همان معیار داوری میشوید.