فانوس-5-آیاتی از کتاب مزامیر

13 .ملوک لشگرها فرار کرده منهزم میشوند، و زنی که در خانه مانده است غارت را تقسیم میکند

 20 .متبارک باد خد.اوندی که هر روزه متحمل ما میشود، و خد.ایی که نجات ماست سلاه

8 .زیرا به خاطر تو محتمل ملامت گردیدهام، و رسوایی روی من مرا پوشیده است

 16 .مگذار که سیلان آب من را بپوشاند و ژرفی من را ببلعد، و گور دهان خود را بر من ببندد

67 .و خیمة یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید

 28 .من نیز او را نخست زادة خود خواهم ساخت بلندتر از پادشاهان جهان

6 .بهسبب آواز نالة خود استخوانهایم به گوشت من چسبیده است

 15.            من را از خراب خلاصی ده تا غرق نشوم، و از نفرت کنندگانم و از ژرفی‌های آب رستگار شوم

22.            من را برای خوراک زرد آب دادند، و چون تشنه بودم من را سرکه نوشانیدند

10.            در جماعت بزرگ به عدالت بشارت داده‌ام، اینک لب‌های خود را باز نخواهم داشت، و تو ای خد.اوند می‌دانی

13.            ای خد.اوند دعای من را بشنو و به فریادم گوش بده و از (مشاهده) اشک‌هایم ساکت مباش زیرا که من غریب هستم در نزد تو، و ساکن هستم مثل جمیع پدران خود

7.                بخود می‌پیچیم و بی نهایت خمیده شده‌ام، تمامی روز مکدّر هستم

13.           آنانی‌که قصد جانم دارند دام می‌گسترند، و بد اندیشانم سخنان فتنه‌انگیز می‌گویند، و تمام روز حیله را تفکر می‌کنند

6.                 هر روزه سخنان من را منحرف می‌سازند، همة فکرهای ایشان دربارة من بر شرارت است

7.                 تا دوستداران تو نجات یابند، با یمین خود نجات ده و من را مستجاب فرما

11.            کیست که من را به شهر حصین درآورد، و کیست که من را به اِدوم رهبری کند

21.            و دهان خود را بر من باز کرده، می‌گویند هه هَه چشم ما دیده است

20.            بدیهایی (که بر) مرد صالح (حادث می‌شود) بسیار است، اما خد.اوند او را از همة آنها خواهد رهانید

فانوس-4-آیاتی از کتاب مزامیر

3 .پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوة خود را در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمیگردد، و هرآنچه میکند نیکانجام خواهد بود

3 .که بندهای ایشان را بگسلیم، و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم

 9 .ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست، مثل کوزة کوزهگر آنها را خُرد خواهی نمود

5 .ای خد.اوند مرا دریاب و جانم را خلاصی ده، به رحمت خویش مرا نجات بخش

 6 .ای خد.ا تو را خواندهام زیرا که مرا اجابت خواهی نمود، شنوایی خود را به من فراگیرو سخن مرا بشنو

6 .حلقههای کور دور منرا گرفتهاند، و دامهای مرگ پیش روی من در آمدهاند

 6 .جلال او به سبب نجات تو عظیم شده، شکوه و حشمت را بر او نهادهای

6 .نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند، برتو توکل داشتند پس خجل نشدند

 21 .جان من را از شمشیر خلاص کن، و یگانة من را از دست سگان

29 .زیرا سلطنت از آن خد.اوند است، و او بر امتها مسلط است

 9 .جانم را با گناهکاران مگیر، و حیات من را با مردمان خونریز قبض مکن

6 .روح خود را به دست تو میسپارم، ای خد.اوند خد.ای حق تو من را فدیه دادی 

19 .خد.اوند نزدیک شکسته دلان است، روح کوفتگان را نجات خواهد داد

 8 .و تمامی دشمنانم با یکدیگر بر من نمامی میکنند، و دربارة من بدی میاندیشند

8 .بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی، و کینهتوزان ما را خجل ساختی

 11 .ای باکره بشنو و ببین و گوش خود را فرادار، و قوم خود و خانة پدرت را فراموش کن

13 .من را از حضور خود مینداز، و روح قدوس خود را از من مگیر

 4 .همة ایشان مرتد شده با هم فاسد گردیدهاند، نیکوکاری حتی یکی هم نیست

6 .اینک خد.ا مددکار من است، خد.اوند از تأییدکنندگان جان من است

 17 .و اما من نزد خد.ا فریاد میکنم، و خد.اوند من را نجات خواهد داد

5 .چیزهای مشکل را به قوم خود نشان دادهای، بادة سرگردانی به ما نوشانیدهای

 

فانوس-3-آیاتی از کتاب قرآن

اما آنها که کافر شدند، (و پس از شناختن حق، آن را انکار کردند،) در دنیا و آخرت، آنان را مجازات دردناکی خواهم کرد; و برای آنها، یاورانی نیست. (56)

مثل عیسی در نزد خدا، همچون آدم است; که او را از خاک آفرید، و سپس به او د: «موجود باش!» او هم فورا موجود شد. (بنابر این، ولادت مسیح بدون پدر، هرگز دلیل بر الوهیت او نیست.) (59)

هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را; ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را; ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود; آنگاه مباهله کنیم; و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم. (61)

بگو: «ای اهل کتاب! بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است; که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم; و بعضی از ما، بعضی دیگر را -غیر از خدای یگانه- به خدایی نپذیرد.» هرگاه (از این دعوت،) سرباز زنند، بگویید: «گواه باشید که ما مسلمانیم!» (64)

ای اهل کتاب! چرا حق را با باطل (می‏زمیزید و) مشتبه می‏کنید (تا دیگران نفهمند و گمراه شوند)، و حقیقت را پوشیده می‏دارید در حالی که می‏دانید؟! (71)

کسانی که پیمان الهی و سوگندهای خود (به نام مقدس او) را به بهای ناچیزی می‏فروشند، آنها بهره‏ای در آخرت نخواهند داشت; و خداوند با آنها سخن نمی‏گوید و به آنان در قیامت نمی‏نگرد و آنها را (از گناه) پاک نمی‏سازد; و عذاب دردناکی برای آنهاست. (77)

برای هیچ بشری سزاوار نیست که خداوند، کتاب آسمانی و حکم و نبوت به او دهد سپس او به مردم بگوید: «غیر از خدا، مرا پرستش کنید!» بلکه (سزاوار مقام او، این است که بگوید:) مردمی الهی باشید، آن‏گونه که کتاب خدا را می‏آموختید و درس می‏خواندید! (و غیر از خدا را پرستش نکنید!) (79)

و (به خاطر بیاورید) هنگامی را که خداوند، از پیامبران (و پیروان آنها)،پیمان مؤکد گرفت، که هرگاه کتاب و دانش به شما دادم، سپس پیامبری به سوی شما آمد که آنچه را با شماست تصدیق می‏کند، به او ایمان بیاورید و او را یاری کنید! سپس (خداوند) به آنها گفت: «آیا به این موضوع، اقرار دارید؟ و بر آن، پیمان مؤکد بستید؟» گفتند: «(آری) اقرار داریم!» (خداوند به آنها) گفت: «پس گواه باشید! و من نیز با شما از گواهانم.» (81)

کسانی که پس از ایمان کافر شدند و سپس بر کفر (خود) افزودند، (و در این راه اصرار ورزیدند،) هیچ‏گاه توبه آنان، (که از روی ناچاری یا در آستانه مرگ صورت می‏گیرد،) قبول نمی‏شود; و آنها گمراهان (واقعی)اند (چرا که هم راه خدا را گم کرده‏اند، و هم راه توبه را!). (90)

و (چگونه ممکن است خدا ستم کند؟! در حالی که) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مال اوست; و همه کارها، به سوی او باز می‏گردد (و به فرمان اوست.) (109)

آنها همه یکسان نیستند; از اهل کتاب، جمعیتی هستند که (به حق و ایمان) قیام می‏کنند; و پیوسته در اوقات شب، آیات خدا را می‏خوانند; در حالی که سجده می‏نمایند. (113)

شما کسانی هستید که آنها را دوست می‏دارید; اما آنها شما را دوست ندارند! در حالی که شما به همه کتابهای آسمانی ایمان دارید (و آنها به کتاب آسمانی شما ایمان ندارند). هنگامی که شما را ملاقات می‏کنند، (به دروغ) می‏گویند: «ایمان آورده‏ایم!» اما هنگامی که تنها می‏شوند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان می‏گزند! بگو: «با همین خشمی که دارید بمیرید! خدا از (اسرار) درون سینه‏ها آگاه است.» (119)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید! همانند کافران نباشید که چون برادرانشان به مسافرتی می‏روند، یا در جنگ شرکت می‏کنند (و از دنیا می‏روند و یا کشته می‏شوند)، می‏گویند: «اگر آنها نزد ما بودند، نمی‏مردند و کشته نمی‏شدند!» (شما از این گونه سخنان نگویید،) تا خدا این حسرت را بر دل آنها ( کافران) بگذارد. خداوند، زنده می‏کند و می‏میراند; (و زندگی و مرگ، به دست اوست;) و خدا به آنچه انجام می‏دهید، بیناست. (156)

اگر خداوند شما را یاری کند، هیچ کس بر شما پیروز نخواهد شد! و اگر دست از یاری شما بردارد، کیست که بعد از او، شما را یاری کند؟! و مؤمنان، تنها بر خداوند باید توکل کنند! (160)

و از اهل کتاب، کسانی هستند که به خدا، و آنچه بر شما نازل شده، و آنچه بر خودشان نازل گردیده، ایمان دارند; در برابر (فرمان) خدا خاضعند; و آیات خدا را به بهای ناچیزی نمی‏فروشند. پاداش آنها، نزد پروردگارشان است. خداوند، سریع الحساب است. (تمام اعمال نیک آنها را به سرعت حساب می‏کند، و پاداش می‏دهد.) (199)

آری، (امروز هم) اگر استقامت و تقوا پیشه کنید، و دشمن به همین زودی به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هراز نفر از فرشتگان، که نشانه‏هایی با خود دارند، مدد خواهد داد! (125)

و جمعی از اهل کتاب (از یهود) گفتند: «(بروید در ظاهر) به آنچه بر مؤمنان نازل شده، در آغاز روز ایمان بیاورید; و در پایان روز، کافر شوید (و باز گردید)! شاید آنها (از آیین خود) بازگردند! (زیرا شما را، اهل کتاب و آگاه از بشارات آسمانی پیشین می‏دانند; و این توطئه کافی است که آنها را متزلزل سازد). (72)

آیا ندیدی کسانی را که بهره‏ای از کتاب (آسمانی) داشتند، به سوی کتاب الهی دعوت شدند تا در میان آنها داوری کند، سپس گروهی از آنان، (با علم و آگاهی،) روی می‏گردانند، در حالی که (از قبول حق) اعراض دارند؟ (23)

این برای آن بود که پیامبرانشان پیوسته با دلایل روشن به سراغشان می‏آمدند، ولی آنها انکار می‏کردند; خداوند هم آنان را گرفت (و کیفر داد) که او قوی و مجازاتش شدید است! (22)

پیش از این یوسف دلایل روشن برای شما آورد، ولی شما همچنان در آنچه او برای شما آورده بود تردید داشتید; تا زمانی که از دنیا رفت، گفتید: هرگز خداوند بعد از او پیامبری مبعوث نخواهد کرد! این گونه خداوند هر اسرافکار تردیدکننده‏ای را گمراه می‏سازد! (34)

خداوند او را از نقشه‏های سوء آنها نگه داشت، و عذاب شدید بر آل فرعون وارد شد! (45)

و سلام (خدا) بر من آن روز که متولد شدم و آنروز که می‏میرم و آنروز که زنده برانگیخته می‏شوم. (33)

 ولی (بعد از او) گروهها از میان پیروان او اختلاف کردند، وای به حال کافران از مشاهده روز بزرگ (رستاخیز). (37)

بنابراین در باره آنها عجله مکن ما آنها (و اعمالشان) را دقیقا شماره خواهیم کرد. (84)

 آنها گفتند خداوند رحمن فرزندی برای خود اختیار کرده! (88)

و در آن نوشته‏ های صحیح و پرارزشی باشد! (ولی هنگامی که آمد ایمان نیاوردند، مانند اهل کتاب). (3)

و خورشید (نیز برای آنها آیتی است) که پیوسته بسوی قرارگاهش در حرکت است; این تقدیر خداوند قادر و داناست. (38)

شب (نیز) برای آنها نشانه ‏ای است (از عظمت خدا); ما روز را از آن برمی‏گیریم، ناگهان تاریکی آنان را فرا می‏گیرد! (37)

آنها حق را هنگامی که به سراغشان آمد تکذیب کردند; از این رو پیوسته در کار پراکنده خود متحیرند! (5)

فانوس-2-آیاتی از کتاب قرآن

در چند سال همه کارها از آن خداست; چه قبل و چه بعد (از این شکست و پیروزی); و در آن روز، مؤمنان (بخاطر پیروزی دیگری) خوشحال خواهند شد... (4)

آنها فقط ظاهری از زندگی دنیا را می‏دانند، و از آخرت (و پایان کار) غافلند! (7)

سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند! (10)

و حمد و ستایش مخصوص اوست در آسمان و زمین، و به هنگام عصر و هنگامی که ظهر می‏کنید. (18)

و از آیات او این است که برق و رعد را به شما نشان می‏دهد که هم مایه ترس و هم امید است (ترس از صاعقه، و امید به نزول باران)، و از آسمان آبی فرو می‏فرستد که زمین را بعد از مردنش بوسیله آن زنده می‏کند; در این نشانه‏هایی است برای جمعیتی که می‏اندیشند! (24)

پس روی خود را متوجه آیین خالص پروردگار کن! این فطرتی است که خداوند،انسانها را بر آن آفریده; دگرگونی در آفرینش الهی نیست; این است آیین استوار; ولی اکثر مردم نمی‏دانند! (30)

آیا ندیدند که خداوند روزی را برای هر کس بخواهد گسترده یا تنگ می‏سازد؟!در این نشانه‏هایی است برای گروهی که ایمان می‏آورند. (37)

بگو: «در زمین سیر کنید و بنگرید عاقبت کسانی که قبل از شما بودند چگونه بود؟ بیشتر آنها مشرک بودند! (42)

خداوند همان کسی است که بادها را می‏فرستد تا ابرهایی را به حرکت در آورند، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد می‏گستراند و متراکم می‏سازد; در این هنگام دانه‏های باران را می‏بینی که از لا به لای آن خارج می‏شود،هنگامی که این (باران حیاتبخش) را به هر کس از بندگانش که بخواهد می‏رساند، ناگهان خوشحال می‏شوند... (48)

و روزی که قیامت برپا شود، مجرمان سوگند یاد می‏کنند که جز ساعتی (در عالم برزخ) درنگ نکردند! اینچنین از درک حقیقت بازگردانده می‏شوند. (55)

ولی کسانی که علم و ایمان به آنان داده شده می‏گویند: «شما بفرمان خدا تا روز قیامت (در عالم برزخ) درنگ کردید، و اکنون روز رستاخیز است، اما شما نمی‏دانستید!» (56)

چرا که ما بزودی سخنی سنگین به تو القا خواهیم کرد! (5)

و در برابر آنچه (دشمنان) می‏گویند شکیبا باش و بطرزی شایسته از آنان دوری گزین! (10)

شما (نیز) اگر کافر شوید، چگونه خود را (از عذاب الهی) بر کنار می‏دارید؟! در آن روز که کودکان را پیر می‏کند، (17)

بگذار آنها بخورند، و بهره گیرند، و آرزوها آنان را غافل سازد; ولی بزودی خواهند فهمید! (3)

ما قرآن را نازل کردیم; و ما بطور قطع نگهدار آنیم! (9)

باز می‏گویند: «ما را چشم‏بندی کرده‏اند; بلکه ما (سر تا پا) سحر شده‏ایم!» (15)

ما بادها را برای بارور ساختن (ابرها و گیاهان) فرستادیم; و از آسمان آبی نازل کردیم، و شما را با آن سیراب ساختیم; در حالی که شما توانایی حفظ و نگهداری آن را نداشتید! (22)

هر کس را بخواهد (و مستحق بداند) مجازات می‏کند، و هر کس را بخواهد مورد رحمت قرارمی‏دهد; و شما را به سوی او بازمی‏گردانند. (21)

و بزودی با تقواترین مردم از آن دور داشته می‏شود، (17)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید! صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید، و در برابر او بلند سخن مگویید (و داد و فریاد نزنید) آن گونه که بعضی از شما در برابر بعضی بلند صدا می‏کنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالی که نمی‏دانید! (2)

آیینی را برای شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود; و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمی‏گزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت می‏کند. (13)

آیا می‏گویند: «او بر خدا دروغ بسته است‏»؟! در حالی که اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر می‏نهد (و اگر خلاف بگوئی قدرت اظهار این آیات را از تو می‏گیرد) و باطل را محو می‏کند و حق را بفرمانش پابرجا می‏سازد; چرا که او از آنچه درون سینه‏هاست آگاه است. (24)

اگر او اراده کند، باد را ساکن می‏سازد تا آنها بر پشت دریا بی‏حرکت بمانند; در این نشانه‏هایی است برای هر صبرکننده شکرگزار! (33)

و کسانی که هرگاه ستمی به آنها رسد، (تسلیم ظلم نمی‏شوند و) یاری می‏طلبند! (39)

(آری) مسلما با (هر) سختی آسانی است، (6)

پیش از آن، برای هدایت مردم فرستاد; و (نیز) کتابی که حق را از باطل مشخص می‏سازد، نازل کرد; کسانی که به آیات خدا کافر شدند، کیفر شدیدی دارند; و خداوند (برای کیفر بدکاران و کافران لجوج،) توانا و صاحب انتقام است. (4)

کسانی که نسبت به آیات خدا کفر می‏ورزند و پیامبران را بناحق می‏کشند، و (نیز) مردمی را که امر به عدالت می‏کنند به قتل می‏رسانند، و به کیفر دردناک (الهی) بشارت ده! (21)

بگو: «بارالها! مالک حکومتها تویی; به هر کس بخواهی، حکومت می‏بخشی; و از هر کس بخواهی، حکومت را می‏گیری; هر کس را بخواهی، عزت می‏دهی; و هر که را بخواهی خوار می‏کنی. تمام خوبیها به دست توست; تو بر هر چیزی قادری. (26)

بگو: «اگر خدا را دوست می‏دارید، از من پیروی کنید! تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد; و گناهانتان را ببخشد; و خدا آمرزنده مهربان است.» (31)

خداوند، او ( مریم) را به طرز نیکویی پذیرفت; و به طرز شایسته‏ای، (نهال وجود) او را رویانید (و پرورش داد); و کفالت او را به «زکریا» سپرد. هر زمان زکریا وارد محراب او می‏شد، غذای مخصوصی در آن جا می‏دید. از او پرسید: «ای مریم! این را از کجا آورده‏ای؟!» گفت:«این از سوی خداست. خداوند به هر کس بخواهد، بی حساب روزی می‏دهد.» (37)

(زکریا) عرض کرد: «پروردگارا! نشانه‏ای برای من قرار ده!» گفت: «نشانه تو آن است که سه روز، جز به اشاره و رمز، با مردم سخن نخواهی گفت. (و زبان تو، بدون هیچ علت ظاهری، برای گفتگو با مردم از کار می‏افتد.) پروردگار خود را (به شکرانه این نعمت بزرگ،) بسیار یاد کن! و به هنگام صبح و شام، او را تسبیح بگو! (41)

و با مردم، در گاهواره و در حالت کهولت (و میانسال شدن) سخن خواهد گفت; و از شایستگان است.» (46)

و (او را به عنوان) رسول و فرستاده به سوی بنی اسرائیل (قرار داده، که به آنها می‏گوید:) من نشانه‏ای از طرف پروردگار شما، برایتان آورده‏ام; من از گل، چیزی به شکل پرنده می‏سازم; سپس در آن می‏دمم و به فرمان خدا، پرنده‏ای می‏گردد. و به اذن خدا، کور مادرزاد و مبتلایان به برص ( پیسی) را بهبودی می‏بخشم; و مردگان را به اذن خدا زنده می‏کنم; و از آنچه می‏خورید، و در خانه‏های خود ذخیره می‏کنید، به شما خبر می‏دهم; مسلما در اینها، نشانه‏ای برای شماست، اگر ایمان داشته باشید! (49)

و (یهود و دشمنان مسیح، برای نابودی او و آیینش،) نقشه کشیدند; و خداوند (بر حفظ او و آیینش،) چاره‏جویی کرد; و خداوند، بهترین چاره‏جویان است. (54)

فانوس-1-آیاتی از کتاب قرآن

همان کسی که از آسمان آبی فرستاد بمقدار معین، و بوسیله آن سرزمین مرده را حیات بخشیدیم; همین گونه (در قیامت از قبرها) شما را خارج می‏سازند! (11)

در حالی که هرگاه یکی از آنها را به همان چیزی که برای خداوند رحمان شبیه قرار داده ( به تولد دختر) بشارت دهند، صورتش (از فرط ناراحتی) سیاه می‏شود و خشمگین می‏گردد! (17)

(پیامبرشان) گفت: «آیا اگر من آیینی هدایت‏بخش‏تر از آنچه پدرانتان را بر آن یافتید آورده باشم (باز هم انکار می‏کنید)؟!» گفتند: «(آری،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‏اید کافریم! س‏ذللّه (24)

آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم می‏کنند؟! ما معیشت آنها را در حیات دنیا در میانشان تقسیم کردیم و بعضی را بر بعضی برتری دادیم تا یکدیگر را مسخر کرده (و با هم تعاون نمایند); و رحمت پروردگارت از تمام آنچه جمع‏آوری می‏کنند بهتر است! (32)

(ای پیامبر!) آیا تو می‏توانی سخن خود را به گوش کران برسانی، یا کوران و کسانی را که در گمراهی آشکاری هستند هدایت کنی؟! (40)

مگر نه این است که من از این مردی که از خانواده و طبقه پستی است و هرگز نمی‏تواند فصیح سخن بگوید برترم؟ (52)

مسیح فقط بنده‏ای بود که ما نعمت به او بخشیدیم و او را نمونه و الگوئی برای بنی اسرائیل قرار دادیم. (59)

خداوند پروردگار من و پروردگار شماست; (تنها) او را پرستش کنید که راه راست همین است! س‏ذللّه (64)

(به آنها خطاب می‏شود:) شما و همسرانتان در نهایت شادمانی وارد بهشت شوید! (70)

(ولی) مجرمان در عذاب دوزخ جاودانه می‏مانند. (74)

آیا آنان می‏پندارند که ما اسرار نهانی و سخنان درگوشی آنان را نمی‏شنویم؟ آری، رسولان (و فرشتگان) ما نزد آنها هستند و می‏نویسند! (80)

او کسی است که در آسمان معبود است و در زمین معبود; و او حکیم و علیم است! (84)

تنها آمیزش جنسی با همسران و کنیزانشان دارند، که در بهره‏گیری از آنان ملامت نمی‏شوند; (6)

و ما انسان را از عصاره‏ای از گل آفریدیم; (12)

و از آسمان، آبی به اندازه معین نازل کردیم; و آن را در زمین (در جایگاه مخصوصی) ساکن نمودیم; و ما بر از بین بردن آن کاملا قادریم! (18)

و ما نوح را بسوی قومش فرستادیم; او به آنها گفت: «ای قوم من! خداوند یکتا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست! آیا (از پرستش بتها) پرهیز نمی‏کنید؟! (23)

و در میان آنان رسولی از خودشان فرستادیم که: «خدا را بپرستید; جز او معبودی برای شما نیست; آیا (با این همه، از شرک و بت پرستی) پرهیز نمی‏کنید؟!» (32)

مسلما غیر از این زندگی دنیای ما، چیزی در کار نیست; پیوسته گروهی از ما می‏میریم، و نسل دیگری جای ما را می‏گیرد; و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (37)

و این امت شما امت واحدی است; و من پروردگار شما هستم; پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید! (52)

و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان می‏آورند، (58)

(اما به آنها گفته می‏شود:) امروز فریاد نکنید، زیرا از سوی ما یاری نخواهید شد! (65)

و اگر به آنان رحم کنید و گرفتاریها و مشکلاتشان را برطرف سازیم، (نه تنها بیدار نمی‏شوند، بلکه) در طغیانشان لجاجت می‏ورزند و (در این وادی) سرگردان می‏مانند! (75)

بگو: «زمین و کسانی که در آن هستند از آن کیست، اگر شما می‏دانید؟!» (84)

بگو: «پروردگار من! اگر عذابهایی را که به آنان وعده داده می‏شود به من نشان دهی (و در زندگیم آن را ببینم)... (93)

هنگامی که در «صور» دمیده شود، هیچ یک از پیوندهای خویشاوندی میان آنها در آن روز نخواهد بود; و از یکدیگر تقاضای کمک نمی‏کنند (چون کاری از کسی ساخته نیست)! (101)

می‏گوید: «(آری،) شما مقدار کمی توقف نمودید اگر می‏دانستید!» (114)